Door Joyce
Bij ons worden alle verjaardagen gevierd. Ook die van de dode gezinsleden.
Wanneer Elektra jarig is en grote broer Samuel enthousiast de cadeautjes heeft opengescheurd omdat baby het zelf nog niet kan, wil hij weten wanneer zijn andere zusje ook alweer jarig was.
'Dan kan ik nog eens de cadeautjes openmaken, want Mercedes kan het niet meer.'
Als ik vertel dat het nog wel even duurt voordat het Mercedes haar feestje is, wordt hij een beetje droevig. 'Het zou leuker zijn als Mercedes gewoon hier was, dan kon ik met twee zusjes spelen.'
'Ja', zucht ik, 'dat zou inderdaad véél leuker zijn'.
Opeens krijgt mijn zoon een ingeving: 'kunnen we eigenlijk niet naar de tovenaar gaan om Mercedes terug heel te toveren?'
Mijn hart maakt een sprongetje om zoveel lieve ideeën. 'Oh, Samuel, dat zou fantastisch zijn!'
'Waar woont de tovenaar?' Samuel ziet het ook helemaal zitten. Voor hem past 'de tovenaar' in het rijtje van Sinterklaas die in Spanje woont en de kerstman die uit Lapland komt. En als die mannen in de buurt zijn, gebeurt er alleen maar goeds.
'Ik weet niet waar de tovenaar woont...' geef ik aarzelend toe.
'Misschien in Portugal?' probeert hij nog.
Ik zucht omdat ik echt het adres van de tovenaar niet ken. Ik ben het geloof ik, met de jaren, vergeten.
En terwijl ik de lege cadeauverpakkingen verzamel, wens ik dat Samuel en de tovenaar elkaar in zijn grenzeloze fantasie tegen het lijf zullen lopen.
Reactie plaatsen
Reacties