Op de troon naast God

Door Joyce

'Liefste ouders van Mercedes. Treur niet. Na de dood zijn jullie weer gewoon allemaal samen.'

Mijn hand omklemt een dromerig rouwkaartje dat ik na drie jaar nog eens uit Mercedes' geboortealbum vis. De afzender raakte me destijds ontzettend met haar diepgelovige woorden. 

Alles wat ik alleen maar kon hopen, daar was deze kaartjesschrijver rotsvast van overtuigd.

Sinds Mercedes doodging, was mijn leven gereduceerd tot een zoektocht naar zin. Die zin lag voor de afzender van het kaartje besloten in een paar woorden: 'na de dood zijn jullie weer samen'. De worsteling die het leven voor mij was geworden, die bestond voor haar niet. Want God heeft het zo beslist. Mercedes moest dood. Maar hé, niet getreurd, later zien jullie elkaar gewoon weer terug hoor! In de hemel.

Uit onderzoek weten we dat een sterk geloof de depressieve gevoelens na het overlijden van een dierbare mildert. Waarom kon mijn wereldbeeld dan toch niet congruent zijn met zo'n stevige geloofsovertuiging?

Ik kon dan wel niet geloven. Fantaseren lukte me wel.

Mercedes op een gouden troon. Mijn kindje trots naast God de vader. Want dode baby'tjes die mogen naast God zitten, dat had de religieuze kaartjesschrijver ook nog opgetekend.

Een lieflijk bloemenkroontje siert haar zwarte krullen. Ze eet chiapudding met een gouden lepeltje (Niks rijstpap. De hemelse spijsbereiders moeten ook met hun tijd mee.) Ze straalt van het paradijselijke geluk. 

Vlinders. Luchtkastelen. Roze snoephartjes en witte schaapwolkjes. Regenbogen en bloementogen. Wolkenslingers, aan elkaar geregen door hemelse vredestekens. Stoomboten vol liefde die Peter Pan-gewijs langs het firmament zweven.. 

Mijn goddelijke overpeinzingen doen me glimlachen.

Wat lijkt het me heerlijk makkelijk om zeker te weten dat er zo'n paradijs bestaat.

Ik stel me voorlopig tevreden met een hoopvol verlangen. Reikhalzend droom ik van de dag dat we elkaar weer in de armen sluiten, Mercedes en ik. In tegenstelling tot de kaartjesschrijver ben ik niet honderd procent overtuigd van deze mogelijkheid.

Wel ben ik zeker van iets anders. Mercedes' overlijden heeft er voor gezorgd dat doodgaan me geen angst meer aanjaagt. Want zij ging me voor. Wie weet wel naar het Elysium.